Gastenboek - Stichting Finn

Lieve Mensen wrote on 21/09/2012 at 14:49

Alweer bijna 6 zes jaar. "Alweer" zes jaar en toch zo kort. We denken aan jullie! Marieke en Alexander

Alweer bijna 6 zes jaar. "Alweer" zes jaar en toch zo kort. We denken aan jullie!
Marieke en Alexander... Collapse

Soma wrote on 28/04/2012 at 15:35

Proficiat, alweer de 5e Finnloop gelopen, wat zijn jullie toch trouw met jullie inzet voor onze kinderen, bedankt. Onze sponsoring voor Mieke en Liam is zojuist overgeboekt.

Proficiat, alweer de 5e Finnloop gelopen, wat zijn jullie toch trouw met jullie inzet voor onze kinderen, bedankt. Onze sponsoring voor Mieke en Liam is zojuist overgeboekt.... Collapse

Anneke Vaneman wrote on 13/04/2012 at 07:43

Gewoon ... omdat ik aan de tijd terug dacht ... Liefs

Gewoon ... omdat ik aan de tijd terug dacht ...

Liefs... Collapse

Krista Klompe wrote on 30/12/2011 at 11:03

Ook hier is Finn nog vaak in onze gedachte. Lieve groet voor jullie allemaal.

Ook hier is Finn nog vaak in onze gedachte. Lieve groet voor jullie allemaal.... Collapse

Soma wrote on 27/12/2011 at 23:56

Zeven jaar geleden werd groot geluk geboren het mocht maar zo kort zijn Voor de zevende keer stilstaan bij de geboortedag van een kleine blonde held Voor de zevende keer verwonderd je afvragend waarom het lot hem uitkoos

Zeven jaar geleden
werd groot geluk geboren
het mocht maar zo kort zijn

Voor de zevende keer
stilstaan bij de geboortedag
van een kleine blonde held

Voor de zevende keer
verwonderd je afvragend
waarom het lot hem uitkoos... Collapse

Oma Lien wrote on 27/12/2011 at 23:05

Soms is er zoveel wat we voelen,maar zo weinig wat we kunnen zeggen. WE MISSEN JE LIEVE FINN. Oma Lien

Soms is er zoveel wat we voelen,maar zo weinig wat we kunnen zeggen.

WE MISSEN JE LIEVE FINN.

Oma Lien... Collapse

liesbeth wrote on 23/09/2011 at 16:39

Mieke, Michail, Liam, Oma Lien en anderen... gedachten aan jullie.. gedachten over dat kleine, blonde mannetje met zijn mooie ogen en lange wimpers, praten op de box, de vele dag-, late- en nachtdiensten, bakje echte koffie, eventuele zorg bij jullie... Read more

Mieke, Michail, Liam, Oma Lien en anderen...
gedachten aan jullie..
gedachten over dat kleine, blonde mannetje met zijn mooie ogen en lange wimpers,
praten op de box,
de vele dag-, late- en nachtdiensten,
bakje echte koffie,
eventuele zorg bij jullie thuis,
emails over en weer..
Vijf jaar, ach, tijd is relatief!
Lieve groet,
Liesbeth... Collapse

Oma Lien wrote on 23/09/2011 at 10:46

23 september 2006 Mieke en Michael waken bij Finn in het Sophia ziekenhuis. Ik slaap met Liam in hun bed. 9.30 Ik stop Liam in bad en wacht, wacht op een telefoontje van Mieke hoe het is. 10.00 De bel... Read more

23 september 2006

Mieke en Michael waken bij Finn in het Sophia ziekenhuis.

Ik slaap met Liam in hun bed.

9.30 Ik stop Liam in bad en wacht, wacht op een telefoontje van Mieke hoe het is.
10.00 De bel gaat. Wolanda met haar baby op de arm aan de voordeur.
Je moet Mieke bellen ,ze kan je niet bereiken,de de telefoon ligt er af .

Ik bel naar het ziekenhuis terwijl Wolanda Liam aankleed.

Dan hoor ik dat Finn is overleden.

Mieke en Michael willen dat Liam en ik zo snel mogelijk komen,zodat we Finn nog in zijn bedje zien liggen.
Ik mag zelf niet rijden omdat ze bang zijn dat ik te veel overstuur ben.
Jose, de andere buurvrouw brengt ons naar het ziekenhuis.
Mieke en Michael staan ons buiten op te wachten.
Samen gaan we naar Finn, Nel is er al.

Stil en teder nemen we afscheid, van een kindje dat ons zoveel heeft gebracht.

Nu na 5 jaar is het verlangen nog steeds sterk aanwezig.

Lieve Finn.
Nooit zullen wij ophouden om over jou te praten en te schrijven.

Liefs Oma Lien... Collapse

Soma wrote on 22/09/2011 at 22:54

Dag lieve kleine Finn* je bent er nog steeds in mijn herinnering diep geworteld in mijn hart. Een dankbare herinnering dat ik je mocht leren kennen dat je je lach naar mij gelachen hebt maar ook een herinnering met weemoed.... Read more

Dag lieve kleine Finn*
je bent er nog steeds
in mijn herinnering
diep geworteld in mijn hart.
Een dankbare herinnering
dat ik je mocht leren kennen
dat je je lach naar mij gelachen hebt
maar ook een herinnering met weemoed.
Om hoe je je leventje moest leven
om al je oneerlijke onbegrijpelijke lijden
omdat je niet mocht worden
wie je nu en straks had kunnen zijn.... Collapse

Bestuur SOS MIE&S wrote on 22/09/2011 at 22:31

Er was eens een kind een prachtig kind dat ieders hart raakte Er was eens een held een kleine blonde held die zoveel doorstond Er was eens een vlinder een tere vlinder die vrij werd gelaten Er was eens een... Read more

Er was eens
een kind
een prachtig kind
dat ieders hart raakte

Er was eens
een held
een kleine blonde held
die zoveel doorstond

Er was eens
een vlinder
een tere vlinder
die vrij werd gelaten

Er was eens
een engel
een stralende engel
die wij teder koesteren... Collapse

Write a new entry for the Guestbook